ตอนเช้าของวันหนึ่งในช่วงปิดเทอม ผมกับนักศึกษาจีนคน
หนึ่งนั่งเรือไปเกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่อยู่บริเวณใกล้ ๆ หาดป่า
ตองของภูเก็ต คนถือท้ายเรือเป็นชาวประมงพื้นเมืองเกาะภูเก็ต
วัยกลางคน ผิวพรรณดำ กล้ามเนื้อแข็งแรงแต่รูปร่างผอม มี
ชื่อเล่นว่า คุณตึ๋ง เมื่อทราบว่าผมเป็นอาจารย์จีนที่มาสอน
หนังสือที่เมืองไทย เขาก็ยกนิ้วโป้งให้ผม แล้วคุยให้ฟังว่า แต่
ก่อนเขาดำรงชีวิตด้วยการจับปลา ต่อมาเมื่อหาเงินได้แล้วก็
ซื้อเรือยนต์ลำนี้ แต่ละวันก็พานักท่องเที่ยวไปยังเกาะเล็กเกาะ
น้อยต่าง ๆ บริเวณใกล้ ๆ หาดป่าตอง
คุณตึ๋งส่งพวกเราไปที่เกาะแห่งหนึ่ง เราได้พบคุณลี
เจ้าของเกาะ คุณลีวัย 70 กว่าปี เป็นคนเชื้อสายจีนรุ่นที่สาม
เขาซื้อเกาะนี้ไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน ปัจจุบันได้ให้บุตรชายดูแล
เขารู้สึกเขาดีใจมากที่ได้พบพวกเรา พาพวกเราไปเดินเล่นตาม
ชายหาด แนะนำสภาพเกาะของเขา คุณตึ๋งบอกว่า เกาะแห่งนี้
สวยงามมาก พยายามพาพวกเราไปว่ายน้ำ ไปดูปลาโซนร้อน
ที่มีสีสันสดใส พอเล่นเหนื่อยแล้วก็ไปนั่งตกปลาที่ใต้ต้นมะพร้าว
ตอนบ่าย เรือลำอื่น ๆ ต่างมารับนักท่องเที่ยวของเขากลับ
ไปแล้ว คุณตึ๋งมาสาย บอกว่าเห็นพวกเราชอบที่นี่มาก อยากให้
พวกเราเล่นที่นี่นานหน่อย ก่อนจากกัน คุณตึ๋งขอให้พวกเรา
มาอีก เขารับปากจะพาพวกเราไปเที่ยวเกาะอีก
กลับถึงหาดป่าตอง เป็นยามตะวันยอแสงพอดี ทะเลสี
ครามถูกย้อมเป็นสีแดงอมสีทอง ผู้คนที่อยู่ใต้แสงแดดพร้อม
ต้นมะพร้าวที่สูงใหญ่ต่างถูกคลุมด้วยแสงสีทองแวววาว พวก
เรารู้สึกอิ่มเอิบในโลกแฟนตาซีนี้ จนหลงไหลลืมกลับ พอตื่น
จากความฝัน ก็เป็นยามที่ดวงจันทร์ทอแสงแล้ว น้ำทะเลสีคราม
เข้มเงียบสนิท
ถึงเวลาเที่ยงวัน พวกเราทานเบียร์สิงห์กับหนุ่มคนไทย
ชื่อชาที่เพิ่งรู้จักคนหนึ่ง พากันรอคอยเสียงระฆังปีใหม่ เมื่อ
เสียงระฆังกังวานขึ้น ซึ่งเสมือนดั่งเสียงระฆังจากจิตวิญญาณ
พวกเราอธิษฐานอย่างเงียบ ๆ คุณชาภาวนาว่า ปีใหม่มาถึง
แล้ว เขาขอให้ทุกคนจงมีความสุขสวัสดี หวังว่าพวกเราจะมาหา
เขาที่เกาะภูเก็ตอีก
เกาะภูเก็ตของไทย สวรรค์อมตะในใจของผม ผมเคลิบ
เคลิ้มในทัศนียภาพอันสวยงามเหมือนในแดนแห่งความฝัน ผม
อธิษฐานขอพรให้เพื่อน ๆ ของผม ให้ผู้คนปุถุชนที่เปี่ยมไปด้วย
น้ำใจ ซึ่งใช้ชีวิตและทำงานที่นั่น จงประสบความสำเร็จในการ
งานและมีสุขภาพสมบูรณ์เทอญ