ถ้าเพื่อนๆ จะไปเรียนที่ต่างประเทศ คุณสมบัติอย่างหนึ่งที่สำคัญไม่น้อย คือ ต้องอยู่ง่ายกินง่าย โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน เพราะว่า ถ้าเราคิดแต่จะรับประทานอาหารของบ้านเราแบบที่เราคุ้นเคยละก็ การอยู่ต่างประเทศจะเป็นเรื่องที่ลำบากมาก แม้จะยอมแบ่งเวลาจากการเรียนที่หนักอยู่แล้วมาทำอาหาร ก็ใช่ว่าจะได้ทานอย่างที่ชอบ เพราะวัตถุดิบก็ไม่เหมือนกันอยู่ดี บางอย่างหาซื้อลำบากมาก บางอย่างก็มีแต่ไม่เหมือนกันซะทีเดียว

แนนขอยกตัวอย่างเกี่ยวกับมะนาวนะคะ ที่ปักกิ่งมีขายค่ะ แต่ไม่เหมือนของไทยเรา ของเค้าลูกโตกว่า น้ำน้อยกว่า ไม่เปรี้ยวมากเหมือนบ้านเรา ถึงขนาดมีรุ่นพี่คนหนึ่ง กลับไปเมืองไทย จะเอามะนาวมาเป็นลูกก็ไม่ได้ เพราะตามกฎหมายแล้ว ประเทศจีนไม่อนุญาตให้นำผักหรือผลไม้สดเข้าประเทศ พี่เค้าเลยต้องบีบมะนาว เอาแต่น้ำมะนาวใส่ที่ทำน้ำแข็ง แช่ช่องฟรี๊ซให้กลายเป็นก้อนน้ำมะนาว แล้วหิ้วติดตัวใส่น้ำแข็งแห้งมาถึงประเทศจีน อาจจะดูลำบากซักหน่อย แต่แนนเข้าใจค่ะ เพราะบางทีเราก็อยากกินอาหารแบบที่เราคุ้นเคยบ้าง จะให้ทานแต่อาหารจีนทุกมื้อก็อาจจะเบื่อได้เหมือนกัน

ผู้ประกอบธุรกิจร้านอาหารคงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ดังนั้น รอบๆ มหาวิทยาลัย จึงเต็มไปด้วยร้านอาหารต่างชาติ ที่มากที่สุดก็คือ ร้านอาหารเกาหลี เพราะในปักกิ่งมีนักศึกษาเกาหลีมากเป็นอันดับหนึ่ง รองมาก็เป็นร้านอาหารญี่ปุ่น สำหรับร้านอาหารไทย มีเหมือนกันค่ะ แต่ไม่มาก และอยู่ค่อนข้างไกลจากมหาวิทยาลัย อีกทั้งราคาก็ค่อนข้างแพง เพื่อนชาวเกาหลีเคยบอกแนนว่า ราคาอาหารเกาหลีที่นี่ขายถูกกว่าในประเทศเกาหลีซะอีก แถมถ้าเราไม่อยากไปกินที่ร้านจะสั่งให้เค้ามาส่งที่หอก็ยังได้ บริการส่งฟรีอีกต่างหาก ส่วนอาหารญี่ปุ่นก็เป็นอาหารอีกประเภทหนึ่งที่ได้รับความนิยมไม่แพ้กัน เพื่อนญี่ปุ่นหลายคนรับประกันแล้วว่า หลายร้านอร่อย และถูกกว่าทานที่ในญี่ปุ่นเช่นกันค่ะ

แต่อย่างไรก็ตาม อาหารไทยก็ยังเป็นอาหารที่เพื่อนๆ ของแนนอยากไปลองชิม เพราะเค้าได้ยินชื่อเสียงของอาหารไทยกันมานาน จึงอยากไปชิมกันสักครั้ง และในเมื่อมีคนไทยอย่างแนนอยู่ด้วย เค้าก็ชอบที่จะขอให้แนนไปทานด้วยกัน จะได้ช่วยแนะนำเมนูและวิธีการทานให้ แต่เนื่องจากราคาค่อนข้างแพง โดยส่วนมากแล้วเค้าจะเลือกไปทานกันเฉพาะในโอกาสพิเศษเท่านั้นค่ะ วันนี้ แนนขอเชิญเพื่อนๆ ดูภาพบรรยากาศและอาหารจากร้านที่แนนเคยไปทานกันนะคะ

ร้าน Lotus 荷花餐厅 

ร้าน Banana Leaf 蕉叶餐厅