หน้าร้อนของปักกิ่งเป็นช่วงที่มีฝนตกพรำๆ แต่ไม่กระหน่ำมากเท่าทางตอนใต้ ซึ่งวันฝนตกถ้าไม่พกร่มก็ต้องลุยเปียก เสี่ยงกับการจับไข้ไม่สบายได้ง่ายๆ ซึ่งชาวจีนก็มีการเล่าขานถึงตำนานการถือกำเนิดร่มคันแรกของโลกว่า
หลู่ปันและภรรยา เป็นคู่สามีภรรยาที่มีความห่วงหาอาทรในกันและกัน ทุกวันฝ่ายภรรยาจะต้องออกเดินทางนำข้าวไปส่งให้สามี เมื่อถึงช่วงหน้าฝนจึงหนีไม่พ้นจะต้องเดินฝ่าสายฝนลุยไป หลู่ปันเป็นช่างผู้มีความชำนาญ จึงได้สร้างเก๋งสำหรับแวะพักหวังให้ภรรยาสามารถใช้หลบได้ระหว่างทาง แน่นอนเก๋งที่สร้างสามารถใช้งานหลบฝนได้อย่างดีตามประสงค์ แต่ใช่ว่าจะสามารถสร้างขึ้นได้เยอะๆ ระหว่างทางตามความต้องการ ฝ่ายภรรยาจึงรำพึงขึ้นว่า หากมีเก๋งหลังเล็กๆ ที่สามารถพกติดไปกับตัวได้ด้วยก็คงดีไม่น้อย หลู่ปันได้ยินก็เกิดปิ๊งไอเดีย สร้างเก๋งจิ๋วหรือร่มที่สามารถถือพกพากันฝนไปได้ทุกที่ขึ้นมาในที่สุด
โม่โต่ว เครื่องมือเขียนเส้นตรงแบบต่างๆ ของช่างจีน
หลู่ปัน(鲁班) เป็นนักประดิษฐ์คิดค้นบุคคลสำคัญที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งการช่างจีน ซึ่งแซ่ที่แท้จริงของเขา คือ กงซู แต่เพราะเป็นชาวแคว้นหลู่กั๋ว (มณฑลซานตงของจีนในปัจจุบัน) ผู้คนจึงเรียกขานติดปากกันว่า หลู่ปัน โดยเขาเกิดในช่วงรัชสมัยพระเจ้าโจวจิ้งหวัง ปีที่ 13 หรือราว 507 ปีก่อนค.ศ. ใช้ชีวิตอยู่ช่วงยุคสมัยชุนชิวตอนปลายถึงสมัยจั้นกั๋วตอนต้น เขาเกิดและเติบโตมาในครอบครัวช่างฝีมือ จึงมีการสั่งสมทักษะด้านงานช่างมาแต่เล็กแต่น้อย และเมื่อเติบใหญ่ก็ได้คิดประดิษฐ์ผลงานเครื่องไม้เครื่องมืออำนวยความสะดวกทางช่างมากมาย
มีการเอ่ยถึงผลงานการประดิษฐ์ของหลู่ปันในหน้าตำราโบราณของจีนไม่น้อย และว่ากันว่าเครื่องมือช่างพื้นฐาน อาทิ เลื่อย กบไสไม้ ไม้ฟุตฉาก สว่านเจาะ พลั่ว เครื่องมือเขียนเส้นตรง "โม่โต่ว" ต่างเป็นงานประดิษฐ์คิดค้นของหลู่ปันทั้งสิ้น ซึ่งเพราะความรักและนับถือในความสามารถที่มีอยู่จริงของหลู่ปัน ทำให้ผลงานคิดค้นเครื่องมืออำนวยความสะดวกทางงานช่างของคนจีนสมัยโบราณถูกกล่าวรวมว่าเป็นการสร้างสรรค์ของหลู่ปัน
ดังนั้น จึงอาจถือได้ว่าเรื่องราวการประดิษฐ์คิดค้นของหลู่ปันก็คือเรื่องราวการประดิษฐ์ของผู้ใช้แรงงานจีนทั้งหมด และชื่อของหลู่ปันก็เป็นเสมือนสัญลักษณ์แสดงถึงภูมิปัญญาของเหล่าผู้ใช้แรงงานชาวจีนในสมัยโบราณ ส่วนร่มก็ถือเป็นสิ่งที่แสดงถึงความรักความห่วงใยในกันและกันของคู่สามีภรรยาที่พึงมีต่อกัน
เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府
