จากการทำสำรวจของเว็บไซต์จัดหางานเกี่ยวกับแนวโน้มการหาและว่าจ้างงานก่อนและหลังเทศกาลตรุษจีน โดยมีการสำรวจกลุ่มลูกจ้างแรงงานต่างถิ่นหมื่นกว่าคนที่มาทำงานตามเมืองสำคัญต่างๆ ของมณฑลกว่างตง(กวางตุ้ง) ได้แก่ กว่างโจว(กวางเจา) เซินเจิ้น ตงกว่าน ฝอซาน และจงซาน ผลปรากฏว่ามีประมาณร้อยละ 30 ระบุไม่อยากกลับมาอีกแล้ว และในส่วนของบริษัทผู้ว่าจ้างมีกว่าร้อยละ 70 เผยว่า ช่วงก่อนเทศกาลตรุษจีนมาถึงได้มีการประกาศรับสมัครลูกจ้างใหม่แล้ว เพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดในการขาดแคลนแรงงานที่อาจจะเกิดขึ้น

เฉินจิ้ง หนุ่มจากมณฑลซานตงที่มาทำงานเป็นลูกจ้างในโรงงานผลิตยาแห่งหนึ่งที่เมืองเซินเจิ้น มณฑลกว่างตงตั้งแต่เมื่อสองปีก่อนกล่าวว่า ตนเองได้เป็นพ่อคนตั้งแต่เมื่อสองปีก่อนแล้ว เมืองเซินเจิ้นจะว่าไปก็อยู่ไกลจากภูมิลำเนาเดิมมาก แถมมีค่าครองชีพสูง คิดว่าพอตรุษจีนกลับไปบ้านคราวนี้ถ้าหางานทำในมณฑลซานตงได้ก็จะไม่กลับทำงานที่เซินเจิ้นนี้แล้ว ซึ่งมีลูกจ้างจำนวนไม่น้อยที่มีความคิดทำนองเดียวกันนี้

โดยเว็บไซต์หางาน "ต้ากู่" ได้เริ่มทำการสำรวจสอบถามลูกจ้างแรงงานจำนวนทั้งสิ้น 13,578 คน ตั้งแต่เมื่อปลายปีที่ผ่านมาช่วงระหว่าง 23 ธ.ค. ปี 2012 - 20 ม.ค. ปี 2013 ผลปรากฏว่า ในเมืองสำคัญทั้งห้าแห่งของมณฑลกว่างตงนั้น ร้อยละ30 ของลูกจ้างที่ไม่คิดอยากกลับมาแล้วนั้น มีอายุเฉลี่ยเท่ากับ 24.7 ปี และมีอายุงานนาน 3-5 ปีแล้ว นอกจากนี้ในส่วนของผู้ว่าจ้างจำนวน 3,095 บริษัทที่เข้าร่วมการทำสำรวจระบุว่า ร้อยละ 68 ได้ทำการประกาศรับสมัครลูกจ้างแรงงานระดับล่างในช่วงก่อนถึงเทศกาล

จากผลสำรวจเมืองฝอซานถือว่าเป็นเมืองที่มีอัตราลูกจ้างแรงงานที่ไม่ต้องการกลับมาอีกต่ำที่สุด คือ ร้อยละ 22 ส่วนที่มีอัตราสูงสุด คือ เมืองตงกว่าน เท่ากับร้อยละ 32 อีกสามเมืองที่เหลือ คือ กว่างโจว เซินเจิ้น และจงซาน มีอัตราส่วนเท่ากับร้อยละ 27 29 และ 25 ตามลำดับ ซึ่งเป็นที่น่าสังเกต คือ อัตราการโยกย้ายเปลี่ยนถิ่นของแรงงานในตงกว่านสูงเป็นที่สุดของประเทศด้วย

ทั้งนี้ การลาออกจากงานของกลุ่มแรงงานต่างถิ่นเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นแบบไม่มีงานใหม่รองรับ อาจเพียงเพราะงานที่ทำไม่ได้ดั่งใจคิดก็เลยลาออกกลับภูมิลำเนาเดิม พอปีถัดไปก็อาจเปลี่ยนไปเมืองอื่น หรือเปลี่ยนสาขาอาชีพ โดยที่ไม่รู้อนาคตข้างหน้าด้วยว่าจะเป็นอย่างไร

เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府