การสอนอย่างไร และใครเป็นครูสอนก็เป็นปัญหาที่ต้องแก้ไข
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จีนได้ส่งเสริมให้วัฒนธรรมจีนดั้งเดิมเข้าสู่โรงเรียน แต่ส่วนใหญ่ยังอยู่เพียงแค่การท่องกวีโบราณ แต่งชุดโบราณ หรือทำพิธีคุกเข่ากราบไหว้พ่อแม่ผู้ใหญ่ เหล่านี้ล้วนไม่ใช้เนื้อแท้ของวัฒธรรมดั้งเดิม ถ้าต้องการให้เด็กนักเรียนและพ่อแม่ผู้ปกครองมีความสนใจมากขึ้น ก็ต้องพยายามให้ทั้งนักเรียน ครูและผู้ปกครองมีส่วนร่วม และเพิ่มความเข้าใจมากยิ่งขึ้น
ตัวอย่างเช่น การสอนงิ้วปักกิ่ง ช่องทางสนับสนุนส่วนหนึ่งคือศึกษาการวาดและทำหน้ากากงิ้ว ในโรงเรียนบางแห่งได้จัดบอร์ดเกี่ยวกับหน้ากากงิ้ว ทำให้นักศึกษามีความสนใจต่องิ้วปักกิ่ง ตลอดจนงิ้วชนิดอื่นๆ ของจีนมากยิ่งขึ้น หรือที่โรงเรียนประถมเหอผิงหลี่ของกรุงปักกิ่งเปิดสอนวิชา "สมุนไพรจีน" โดยครูสอนให้นักเรียนรู้จักกับหน้าตาและสรรพคุณของสมุนไพรจีนชนิดต่างๆ และจัดกิจกรรมเกี่ยวกับสมุนไพรด้วย เช่น จัดงานเลี้ยงฮั่วเซียง(藿香ใบพิมเสน) ร่วมกันปรุงอาหารจานพิเศษอย่าง พิมเสนผัดไข่ไก่ พิมเสนตุ๋นปลา ทำให้นักเรียนมีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้มากขึ้น
โรงเรียนสือเยี่ยนของกรุงปักกิ่งเรียบเรียงหลักสูตรการเรียนสอนวิชาวาดเขียนพู่กันจีนสำหรับนักเรียนป.3-ป.6 โดยจะจัดแสดงผลงานของนักเรียนที่เรียนทุกคนอยู่เสมอด้วย เพียงรวบรวมผลงานนักเรียนได้ถึง 30 ชิ้น ก็สามารถยื่นขอจัดแสดงผลงานในโรงเรียนได้แล้ว ซึ่งทางโรงเรียนจะคัดเลือกผลงานที่โดดเด่นในแต่ละครั้งรวบรวมไว้ เพื่อจัดแสดงรวมผลงานดีเด่นอีกครั้งด้วย แม้ระยะเวลาจัดงานแต่ละครั้งจะเพียง 1 สัปดาห์เท่านั้น แต่นักเรียนก็ต้องรอคิวนานถึงหนึ่งภาคเรียนจึงจะจัดงานแสดงผลงานของตนได้
โรงเรียนสือเยี่ยนเป็นโรงเรียนประถมที่จัดชั่วโมงเรียนงิ้วปักกิ่งก่อนใครอื่นในกรุงปักกิ่ง ปัจจุบันนี้ แต่ละสัปดาห์จัดให้มีชั่วโมงเรียนงิ้วปักกิ่ง 1 คาบในระดับป.4 และป.5 โดยโรงเรียนจะเชิญครูจากสถาบันงิ้วแห่งชาติ ซึ่งมีสมาชิกอยู่ประมาณ 170 คน ครูของสถาบันงิ้วแห่งนี้กล่าวว่า ไม่คิดว่าจะต้องเคี่ยวเข็ญเอาเป็นเอาตายให้ได้กับเด็กในโรงเรียน และแม้ว่านักเรียนจะร้องหรือเล่นไม่เป็น ขอแต่รู้จักและชอบก็ดีพอแล้ว
แม้ว่าการเรียนการสอนวัฒนธรรมดั้งเดิมของจีนในโรงเรียนประถมจะได้รับความนิยมและชื่นชอบจากทั้งนักเรียนและผู้ปกครอง แต่การขาดแคลนครูผู้สอนก็เป็นปัญหาหนักอกที่โรงเรียนต่างๆ ต้องเผชิญอยู่ บ้างครั้งต้องไปเชิญจากสถาบันอุดมศึกษา หรือเชิญผู้สืบทอดหรือผู้เชี่ยวชาญมาเป็นครูสอนพิเศษบ้าง เรื่อยไปจนถึงเชิญบุคคลมืออาชีพจากคณะนาฏศิลป์ เป็นต้น ซึ่งเป้าหมายของการสอนวัฒนธรรมจีนดั้งเดิมในโรงเรียนประถมและมัธยมนั้น ไม่ใช่เพื่อให้นักเรียนกลายเป็นศิลปินระดับสูง นักแสดงชื่อดัง หรือผู้สืบทอดโดยแท้ แต่เพื่อปลูกฝังให้นักเรียนรู้จัก รักชื่นชอบเกี่ยวกับวัฒนธรรมจีนซึ่งเป็นรากเหง้าของตน
ปัจจุบัน โรงเรียนต่างๆ ในปักกิ่งต่างจัดกิจกรรมด้านวัฒนธรรมจีนดั้งเดิมอย่างคึกคัก เพื่อให้นักเรียนมีส่วนร่วมมากยิ่งขึ้น เช่น โรงเรียนประถมเฉ่าเฉียว เขตเฟิงไถของกรุงปักกิ่ง ในช่วงตรุษจีนที่มักจัดงานชมโคมไฟในเทศกาลหยวนเซียวด้วย ก็จะมีกิจกรรมให้เด็กนักเรียนหัดทำโคมไฟด้วยตนเอง ทายคำปริศนา"หมีอี่ว์" เขียนกลอนคู่"ชุนเหลียน"ที่จะติดไว้บนประตูเพื่อความศิริมงคลรับเทศกาลตรุษจีน เล่านิทานพื้นบ้าน ตลอดจนปั้นบัวลอย"หยวนเซียว"ด้วยตนเอง ครูบอกว่า การจัดกิจกรรมดังกล่าวนี้ ก็เพื่อให้นักเรียนสัมผัสกับวัฒนธรรมดั้งเดิมของจีนมากขึ้น ไม่ใช่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นเกมคอมพิวเตอร์และมือถือตลอดเวลา นอกจากนี้ ยังส่งเสริมให้นักเรียนเล่นการละเล่นพื้นบ้านชนิดต่างๆ ร่วมกัน เพื่อให้เด็กๆ ได้รับความสนุกสนานจากการเล่นแบบเป็นหมู่คณะและสนใจวัฒนธรรมจีนมากยิ่งขึ้น
