ถิ่นฐานที่ชนชาตินะซียูนนานตั้งหลักแห่งอาศัยอยู่นั้นเป็น
ท้องถิ่นที่สวยงาม ที่นั่นมีภูผาและลำน้ำที่ศักดิ์สิทธิ์กระจายอยู่
ทั่วไป มีหมู่บ้านอันเก่าแก่ที่ห่างไกลฝุ่นละอองในเมือง มีทุ่งหญ้า
เขียวชอุ่มใต้ร่มเงาของยอดเขาหิมะ มีหุบเขาสีน้ำเงินใต้แสงจันทร์
ที่ส่องสกาว และมีการฟ้อนรำทำเพลงที่น่าประทับใจซึ่งสืบทอด
มาหลายชั่วคน
ที่ลี่เจียง เรื่องราวของเหอ เหวินกวางเป็นดั่งนิยาย เขาไม่เคย
ได้รับการอบรมทางวิชาศิลปะใด ๆ ทั้งสิ้น แต่เป็นศิลปินและ
นักร้องพื้นบ้านที่มีพรสวรรค์ เพลงชนชาตินะซีชื่อดังมากมาย
เช่น “แชงกรีล่าในฝัน” และ “ลี่เจียงถิ่นที่ผมใฝ่ฝัน” ฯลฯ ที่แพร่
หลายไปทั่วประเทศจีนในปัจจุบัน ล้วนแล้วแต่งเนื้อร้องและทำ
นองโดยเขาเอง เขาได้แต่งและชำระปรับปรุงเพลงพื้นบ้านนะซี
80 กว่าเพลงมาแล้ว
นองโดยเขาเอง เขาได้แต่งและชำระปรับปรุงเพลงพื้นบ้านนะซี
80 กว่าเพลงมาแล้ว
ครอบครัวของเหอ เหวินกวางเป็นครอบครัวศิลปินที่มี
ชื่อในท้องถิ่น คุณแม่ของเขาที่มีอายุ 80 ปีแล้ว ก็เคยเป็นนักร้อง
คนสวยที่ร้องเพลงพื้นบ้านนะซีตั้งแต่ยังสาวอยู่ เดี๋ยวนี้ก็ยังมี
เสียงไพเราะเพราะพริ้ง ร้องเพลงนะซีโบราณได้หลายร้อยเพลง
และเคยไปตระเวนแสดงตามที่ต่าง ๆ ในคุนหมิง ปักกิ่ง เหอ
เหวินกวางกล่าวว่า ผลงานแต่งเพลงร้องเพลงของตนมาจากแรง
บันดาลของมารดา
ภรรยาของเหอ เหวินกวางก็เป็นนักร้องชาวนะซีชื่อดัง มี
เสียงร้องไพเราะอ่อนหวาน สามารถร้องเพลงพื้นบ้านได้หลาย
ชนชาติ จึงถูกยกย่องว่า “เซียนเพลง” ไม่เพียงแต่ร้องเพลงเก่ง
เท่านั้น หากยังดีดพิณปาก ผิวใบไม้ได้ด้วย ไม่เพียงแต่เป็น
สมาชิกสำคัญของ “คณะนาฏศิลป์ครอบครัว” เท่านั้น หากยัง
รับภาระทำงานบ้านทั้งครอบครัวด้วย ซึ่งนับเป็นหญิงนะซีที่มี
ความเก่งกาจมากทีเดียว
บุตรสาวและบุตรชายของเหอ เหวินกวาง ได้รับพรสวรรค์
ทางศิลปะของคุณย่าและบิดามารดา ถนัดร้องเพลงฟ้อนรำแต่
เด็ก ได้สอบเข้าเรียนที่สถาบันดนตรีส่วนกลางและมหาวิทยาลัย
ชนชาติส่วนกลางตามลำดับ