การแสดงเซ่อหั่ว

ประเพณีการฉลองตรุษจีนของพื้นที่ภาคเหนือกับภาคใต้ไม่เหมือนกัน และของชนเผ่าส่วนน้อยมีความหลากหลายยิ่งขึ้น เช่นในเขตมณฑลส่านซีบนที่ราบสูงดินเหลือง ทางภาคเหนือของจีน จะมีการจัดเซ่อหั่ว ซึ่งเป็นกิจกรรมพื้นเมืองเพื่อความรื่นเริงในเทศกาลตรุษจีน มาจากการเคารพดินและไฟในโบราณกาล "เซ่อ" แปลว่าเทพเจ้าแห่งดิน "หั่ว" แปลว่าเทพเจ้าไฟ ชาวจีนเชื่อว่าดินเป็นพื้นฐานของการอยู่อาศัยและการพัฒนาของมนุษย์ ส่วนไฟเป็นแหล่งกำเนิดของอาหารสุกและความอบอุ่น ขาดเสียไม่ได้ด้วยเช่นกัน จากการเคารพและนับถือดินและไฟของคนโบราณ จึงพัฒนาเป็นประเพณีบวงสรวงเซ่อและหั่ว

เซ่อหั่วแบ่งเป็นสองรูปแบบคือ เซ่อหั่วการสร้างแบบจำลอง และเซ่อหั่วการแสดง เซ่อหั่วมีเนื้อหาหลักจากนิทานพื้นบ้านและนิทานจากงิ้วท้องถิ่น ผู้แสดงมี 1 คนหรือหลายคน ต้องแต่งหน้าเป็นเซ่อหั่ว แต่งชุดเซ่อหั่ว และถืออุปกรณ์ประกอบการแสดงพิเศษ การแสดงเดินขบวนเซ่อหั่วโดยทั่วไปคือ นำหน้าโดยทั่นหม่า หรือทหารม้าสอดแนม ติดตามโดยธงเซ่อหั่ว ขบวนปืนใหญ่ ขยวนธง ขบวนเซ่อหั่ว และปิดท้ายโดยขบวนฆ้องกลอง การแสดงจะมีบรรยากาศคึกคักมาก เหมาะกับเทศกาลตรุษจีนมาก

ในเขตภาคใต้ เนื่องจากอากาศไม่ค่อยหนาวเท่ากับภาคเหนือ จึงมีกิจกรรมเฉลิมฉลองที่แตกต่างไป อย่างเช่นมณฑลกวางตุ้ง จะจัดงานดอกไม้ เช่นที่เมืองโฝวซันจะจัดงานดอกไม้เฉินชุนก่อนหน้าวันตรุษจีน 10 วันทุกปี และมีขนาดใหญ่มาก จัดบนพื้นที่ระยะทางยาวกว่า 10 กิโลเมตร มีผู้ชม 300,000 กว่าคน มีชื่อเสียงอย่างยิ่งในทั้งเขตสามเหลี่ยมแม่น้ำจูเจียง ฮ่องกง มาเก๊า จนกระทั่งประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และยุโรปด้วย

ต้นส้มทอง

นอกจากดอกไม้นานาพันธุ์ที่บานสะพรั่ง สวยสดงดงามแล้ว ยังมีการขายใบชาและแจกันชนิดต่างๆ ที่สวยงามเช่นกัน โดยต้นส้มขายดีที่สุดทุกปี เพราะภาษากวางต้งส้มทองออกเสียงว่า "จี๋" มีความหมายว่า สิริมงคล และสีทองก็มีความหมายว่าร่ำรวย ดังนั้น คนท้องถิ่น จึงนิยมซื้อต้นส้มทองไม่ว่าต้นใหญ่หรือต้นเล็กตั้งไว้ที่บ้าน เพื่อจะได้อยู่ดีกินดีและมีความสุขในรอบปีใหม่ที่จะถึงนี้

ส่วนในมณฑลเจียงซี ที่อยู่ริมแม่น้ำแยงซี ที่อากาศไม่หนาวเท่ากับภาคเหนือ แต่ก็ไม่อบอุ่นเหมือนกวางตุ้ง มีประเพณีฉลองตรุษจีนของตนเช่นกัน นั่นก็คือ การเล่นโคมไฟ ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือโคมไฟฉวนเฟิง ซึ่งรวมทั้งการแสดงไคมไฟ งิ้วท้องถิ่น และระบำของตำบลฉวนเฟิง อำเภอซิวส่วย ของมณฑลเจียงซี ในช่วงเทศกาลตรุษจีน ชาวบ้านถือโคมไฟจากหมู่บ้านต่างๆ มารวมตัวกัน แสดงจากวันขึ้น 1 ค่ำหรือวันขึ้นปีใหม่จนถึงวันขึ้น 15 ค่ำ หรือเทศกาลหยวนเซียว จากบ้านนี้ไปบ้านโน้น ร้องรำทำเพลงกันตลอดทั้งคืน

งานโคมไฟฉินหวย

ในเมืองหนานจิง มณฑลเจียงซู ก็นิยมจัดงานโคมไฟด้วย โดยมีชื่อเรียกว่า "งานโคมไฟฉินหวย" หรือ "งานโคมไฟจินหลิง" จัดขึ้นจากวันตรุษจีนถึงเทศกาลหยวนเซียว(วันขึ้น 15 ค่ำ) ตั้งแต่จักรพรรดิจูหยวนจาง จักรพรรดิหงอู่ของราชวงศ์หมิงริเริ่มให้จัดงานโคมไฟหยวนเซียวเป็นต้นมา เมืองหนานจิงก็ค่อยๆ ได้รับคำยกย่องว่า เป็น"งานโคมไฟฉินหวยเป็นที่หนึ่งของโลก" เรือที่แขวนโคมไฟหลากสีที่ล่องลอยตามแม่น้ำฉินหวยจึงมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ

เพื่ออธิษฐานให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล ครอบครัวมีความสงบสุขและโลกมีสันติภาพ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในหนานจิงจึงพากันทำโคมไฟ จุดโคมไฟ ชมโคมไฟ และเล่นโคมไฟ เพื่อสร้างบรรยากาศที่เรียกว่า "หมื่นดาวเต็มท้องฟ้า ประชาชนทั้งโลก" เพื่อฝากความปรารถนาอันดีงาม นอกจากนี้ ในช่วงตรุษจีน ยังมีการจัดกิจกรรมพื้นเมืองอื่นๆ เช่นทำกระดาษตัดหนานจิง เล่นลูกหึ่ง การพันเชือก หนังตะลุง ระบำสัตว์ ระบำยังเกอ และการเดินบนไม้ต่อขา ซึ่งล้วนสร้างความสนุกสนานแก่ประชาชนในช่วงตรุษจีน