เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า รอบรั้วมหาวิทยาลัยนั้นมักจะห้อมล้อมไปด้วยร้านอาหารหรือขนมอร่อยๆ มากมาย ทั้งนี้เชื่อว่า ไม่ว่าประเทศไหนก็เหมือนกันหมด ถึงแม้ว่าดิฉันได้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยแล้ว แต่เมื่อนึกถึงกาลเวลาที่ยังเรียนอยู่ ไม่ว่าสมัยโรงเรียนมัธยมหรือมหาวิทยาลัย สิ่งแรกที่นึกขึ้นในสมองก็ต้องเป็นอาหารและขนมอร่อยชนิดต่างๆ ที่ขายนอกประตูใหญ่ อาจจะเป็นร้านเล็กๆ หรือขายตามท้องถนนด้วย

เนื่องจากจีนมีพื้นที่กว้างใหญ่ ประชาชนในแต่ละท้องถิ่นจึงมีความชอบแตกต่างกันด้านอาหารการกิน แต่เนื่องจากมีการผสมผสานกันระหว่างวัฒนธรรมของท้องที่ต่างๆ มีของกินบางอย่างจึงเป็นที่นิยมกันในกลุ่มนักเรียนหรือนักศึกษาทั่วไปของจีน วันนี้ ดิฉันจะพาไปทำความรู้จักกับของกินเหล่านี้ที่นิยมกันในวัยรุ่นจีน และมักจะหาซื้อได้ง่ายในย่านโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ถ้าคุณมีโอกาสมาเที่ยวจีน โดยเฉพาะไม่ได้มากับทัวร์ อย่าลืมลองไปหาชิมกันหน่อย และไม่ต้องกังวลเรื่องสั่งอาหารด้วย แค่เลือกจานที่วัยรุ่นที่ใส่เครื่องแบบนั้นๆ ซื้อกันมากที่สุด ก็เชื่อได้เลยว่ารสชาติจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน ทั้งนี้อาจจะสร้างความประทับใจมากกว่าร้านอาหารหรูหราก็ได้นะคะ

โช่วโต้วฝุ (เต้าหู้เหม็น)

เต้าหู้เหม็นเป็นอาหารที่ได้รับความนิยมทั้งในจีนแผ่นดินใหญ่และไต้หวัน เป็นเต้าหู้หมักชนิดหนึ่งซึ่งมีกลิ่นเป็นเอกลักษณ์ และมีประวัติความเป็นมาตั้งแต่สมัยราชวงค์ชิง เต้าหู้เหม็นในพื้นที่ต่างๆ ของจีนจะมีความแตกต่างกันบ้าง แต่ที่ขึ้นชื่อที่สุดต้องเป็นแบบเมืองฉางซา และเมืองเซ่าซิง

เต้าหู้เหม็นสไตล์ฉางซาเป็นสีเทา ก่อนกินต้องเอาไปทอดให้กลายเป็นสีดำและกรอบ แล้วกินกับน้ำมันน้ำผริก และน้ำมันงา เป็นของกินเล่นที่ประธานเหมา เจ๋อตงชอบ กิน ส่วนเต้าหู้เหม็นแบบเซ่าซิงเป็นของกินเล่นที่ชื่นชอบของซูสีไทเฮา โดยซูสีไทเฮาตั้งชื่อไว้สวยงามให้ด้วยว่า "ชิงฟาง" แปลว่า ขนมสี่เหลี่ยมสีดำ แต่ทอดสุกแล้วจะกลายเป็นสีเหลือง ข้างนอกจะกรอบ ส่วนข้างในจะนิ่ม ปกติจะกินกับน้ำจิ้มที่ทำจากน้ำพริก นอกจากนี้แล้ว เต้าหู้เหม็นของเมืองหนานจิงก็ขึ้นชื่อเหมือนกัน โดยมีสีเทาอ่อน และมีกลิ่นไม่ค่อยแรง เมื่อทอดสุกแล้วจะกลายเป็นสีทอง

โร่วเจียหมัว (เบอร์เกอร์จีน)

"โร่ว" แปลว่าเนื้อ "เจีย" แปลว่าอยู่ข้างใน "หมัว" เป็นขนมแป้งย่างอย่างหนึ่งในเมืองภาคตะวันตกของจีน เพราะฉะนั้น "โร่วเจียหมัว" ก็คือแป้งย่างใส้เนื้อ หรือเบอร์เกอร์จีน โร่วเจียหมัวที่ขึ้นชื่อมากที่สุดของจีนอยู่ที่เมืองซีอาน และปัจจุบันกลายเป็นขนมที่นิยมกันทั่วประเทศแล้ว โร่วเจียหมัวในมณฑลส่านซี ส่วนใหญ่เป็นไส้เนื้อหมู ส่วนในเขตปกตรองตนเองชนเผ่าหุยหนิงเซี่ยนิยมกินไส้เนื้อแพะมากกว่า และบางร้านจะใช้เนื้อวัว

เนื้อที่ใช้เป็นใส้ไม่ได้มีรูปทรงเหมือนแฮมเบอร์เกอร์ และไม่เหมือนไส้ซาลาเปาด้วย หากเป็นเนื้อที่ต้มแล้ว โดยเอาเนื้อหมูหรือเนื้อแพะต้มกับเครื่องเทศต่างๆ เช่น กระเทียม ขิง โป๊ยกัก น้ำพริกแดง น้ำพริกเขียว มันหอย ซีอิ๊ว น้ำตาล เหล้า เป็นต้น และส่วนประกอบที่ขาดไม่ได้ก็คือ "ซุปสูตรลับ" ซึ่งแต่ละร้านจะมีสูตรลับของตน เวลามีคนสั่งซื้อ พ่อครัวจะตัดเนื้อที่ต้มนิ่มมาสับให้ละเอียด และใส่ในแป้งย่างพร้อมกับน้ำต้มเนื้อในหม้อด้วย บางร้านจะใส่ผักชีและน้ำพริกด้วย แป้งย่างจะกรอบ ส่วนเนื้อจะนิ่ม พร้อมกับความหอมและรสชาติของเครื่องเทศต่างๆ เนื่องจากความอร่อย ความสะดวกในการกิน และราคาที่ไม่แพง โร่วเจียหมัวจึงได้รับความนิยมจากนักเรียนและนักศึกษาอย่างมาก

ก้ายฟ่าน (ข้าวราด)

ข้าวราดเป็นอาหารที่นิยมกันอย่างมากในจีน เพราะสะดวก และประหยัดเวลา แต่ก็ต้องมีพ่อครัวแม่ครัวที่มีฝีมือดีเยี่ยมด้านการทำกับข้าวราด จริงๆ แล้วในร้านอาหารมหาวิทยาลัยต่างๆ ก็มีข้าวราดขายเหมือนกัน ถ้าพูดถึงรสชาติที่วัยรุ่นจีนชอบที่สุด ต้องเป็น กงเป่าจีติง (ไก่ผัดถั่วลิสงเผ็ด) หยูเซียงโร่วซือ (หมูผัดปลาหอม) ถู่โต้วหนิวโร่ว (มันฝรั่งต้มเนื้อวัว) กาหรี่จีโร่ว (ไก่กะหรี่) และฟานเฉียเฉ่าตั้น (มะเขือเทศผัดไข่) เป็นต้น

อาหารที่ได้รับความนิยมเหมือนกัน และมักจะซื้อได้ในร้านเดียวกันได้แก่ บะหมี่น้ำ เส้นหมี่น้ำ และข้าวผัดรสชาติต่างๆ

จีโร่วจ่วน (แป้งห่อใส้ไก่ทอด)

เอาไก่ทอด ผัด และน้ำจิ้มต่างๆ วางบนแป้งแผ่น แล้วห่อแผ่นแป้งให้เป็นก้อนมวน คล้ายๆ กับเป็ดปักกิ่ง แต่ขนาดใหญ่กว่า ถ้าเป็นผู้หญิง ส่วนใหญ่กินชิ้นเดียวก็อิ่มแล้ว ร้าน KFC ของจีนมีขนมนี้กันทุกร้าน และมีรสชาติ 2 แบบ ได้แก่รสชาติปักกิ่ง และรสชาติเม็กซิโก

ขนมที่คล้ายๆ กันคือ อาหารเช้าที่ขายตามถนน โดยจะเปลี่ยนไก่ทอดเป็นไส้กรอกทอดหรือไข่ บวกกับผักกาดแก้ว และน้ำจิ้มรสเค็มหวาน เป็นอาหารเช้าประจำของบางคนก็ว่าได้

Ying/Ldan

(ผู้เขียนภาพ 弱冠年华 滚烫的勺子)