จี่หนาน เมืองเอกของมณฑลซานตง มณฑลทางภาคตะวันออกของจีน ที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งน้ำบาดาลผุด "บ่อน้ำพุธรรมชาติ" ที่มีผุดกระจายอยู่ทั้งสิ้นนับร้อยๆ แห่ง และที่มีชื่อเสียงที่สุดในเขตตัวเมือง คือ "น้ำพุเป้าทูเฉวียน(趵突泉)" ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "น้ำพุอันดับหนึ่งในใต้หล้า" นอกจากนี้ยังมีแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังอื่นๆ อีกมากมาย อาทิ เที่ยวชมเมืองเก่า "ชีว์ฝู (曲阜)" ดู "3 ขง" ได้แก่ บ้านเกิดขงจื๊อ ศาลเจ้าขงจื๊อ และสวนป่าขงจื๊อ หรือเที่ยวเมือง "ไท่อัน (泰安)" ที่ตั้งภูเขาไท่ซัน ขุนเขาศักดิ์สิทธิ์เป็นอันดับหนึ่งของ "ขุนเขาเลื่องชื่อทั้ง 5 ของจีน" และรวมถึง "ฟูหรงเจีย (芙蓉街)" ถนนสายอาหารชื่อดังของจี่หนานที่ต้องการจะนำมาพูดถึงนี้ด้วย

ซุ้มประตูทางเข้าด้านใต้ของถนนสายอาหาร "ฟูหรงเจีย"

"ฟูหรงเจีย" เป็นถนนเส้นเก่าแก่ของจี่หนาน มีความสงบนิ่ง แต่ก็คึกคัก ด้วยตำแหน่งที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองพอดี ปลายถนนด้านใต้ติดกับถนนเฉวียนเฉิงลู่ตอนกลางที่เป็นย่านช้อปปิ้งของคนในเมือง จึงมีผู้คนที่เดินดูซื้อของกันจนเหนื่อยจนหิวแล้ว แวะเวียนผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาพักหาอะไรเติมอิ่มใส่กระเพาะกันอยู่ตลอดทั้งวัน เพราะนอกจากจะมีร้านนั่งทานอาหารมื้อหนักอย่างข้าวหรือก๊วยเตี๋ยวแล้ว ยังมีแผงร้านขายของทานเล่นอย่าง ไอศครีม เต้าฮวยเย็น พุดดิ้ง ขนมปัง ขนมเปี๊ยะสอดไส้ เกี๊ยวซ่า เต้าหู้ทอด ขนมครกญี่ปุ่นทาโกยากิ ข้าวห่อสาหร่ายเกาหลี ฯลฯ เรียกได้ว่าในบรรดาถนนสายโบราณของเมืองจี่หนานด้วยกัน ฟูหรงเจีย นับเป็นถนนที่ความคึกคักและหลากรสที่สุดก็ว่าได้

ถนนฟูหรงเจีย ยาวทั้งสิ้น 432 เมตร ความกว้างโดยเฉลี่ย 6 เมตร

แต่ความคึกคักของร้านรวงและผู้คนจะรวมอยู่ตอนใต้ของเส้นถนนมากกว่า

ที่มาของชื่อเรียกถนนสืบเนื่องจากบริเวณช่วงกลางของถนนเป็นที่ตั้งของ "บ่อน้ำพุฟูหรง" ที่ในอดีตเป็นแหล่งน้ำบาดาลแหล่งสำคัญของชาวเมือง ปัจจุบันมีน้ำประปาเข้ามาให้ใช้สอยได้โดยสะดวกแทนที่แล้ว บ่อน้ำพุฟูหรงที่หมดความสำคัญจึงเหมือนหลบซ่อนตัวอยู่ข้างทางและดูหงอยเหงาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเทียบกับความจอแจของร้านรวงรอบข้าง

บ่อน้ำพุฟูหรง ที่พรางตนอยู่ข้างทางถนนช่วงกลาง

เป็นความสงบนิ่งที่เคียงอยู่ท่ามกลางความจอแจของฟูหรงเจีย

การเดินทางไปจี่หนานจากปักกิ่งด้วยรถไฟนับว่าสะดวกสบาย เพราะนอกจากมีเที่ยวเวลาเดินรถให้เลือกมาก ยังมีสายรถไฟให้เลือกทั้งแบบธรรมดา ด่วน และด่วนพิเศษ ซึ่งถ้าเลือกโดยสารรถไฟสายด่วน ราคาตั๋วเบาะนั่งธรรมดาอยู่ระหว่าง 125 -130 หยวน ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 -3 ชั่วโมง แม้จะเป็นที่นั่งธรรมดาแต่ก็ดูดีมีระดับและทันใจคุ้มกับค่าตั๋วที่เสียไป เรียกว่านั่งกำลังเพลินๆ พอนึกอยากจะเอนเบาะพักสายตาก็ดันถึงซะแล้ว แต่ถ้ายังรู้สึกว่าช้าไปไม่ทันใจจะไปแบบด่วนพิเศษก็มีและใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งเท่านั้น แต่ราคาตั๋วเบาะธรรมดาจะขยับไปที่ 185 หยวน ส่วนแบบธรรมดานั้นราคาตั๋วถูกกว่าครึ่งเท่ากับ 73 หยวน แต่ต้องแลกกับการใช้เวลาเดินทาง 6-7 ชั่วโมง

แม้การไปเที่ยวคนเดียวสะดวกสบายเป็นที่สุด แต่ความอิ่มสนุกไม่ซ้ำแบบจะเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้นหากมีเพื่อนร่วมทางไปด้วย เพราะนอกจากจะไม่เปล่าเปลี่ยวเอกาแล้ว การไปเดินหาของทานให้อร่อยยิ่งไปกันหลายคนก็ยิ่งได้หลายรส เพราะแต่ละคนอยากซื้ออยากลอง แบ่งกันชิมนั่นนิดนี่หน่อย ได้อิ่มสบายท้องกันแบบไม่ต้องหวั่นกระเป๋าแห้ง

แฟนต้าฯพาตะลุย โดย วังฟ้า 羅勇府