รถไฟใต้ดินสาย 4 ของกรุงปักกิ่ง เปิดตั้งแต่วันที่ 28 กันยายนปี 2009 นับถึงปัจจุบันเป็นเวลาประมาณ 3 ปีแล้ว รถสายนี้วิ่งผ่านเขตเฟิงถัย ซวนอู่ ซีเฉิง และเขตไห่เตี้ยนของกรุงปักกิ่ง ทางทิศใต้สุดเริ่มต้นจากถนนหม่าเจียพู่ของเขตเฟิงถัย เหนือสุดไปจรดสะพานอันเหอของเขตไห่เตี้ยน มีระยะทางรวม 28.18 กิโลเมตร แบ่งเป็น 24 สถานี สามารถต่อกับสาย 1 สาย 2 สาย 10 และสาย 13 ได้ และอนาคตจะเชื่อมต่อกับสาย 6 สาย 9 สาย 14 และสาย 16 ซึ่งกำลังอยู่ในขั้นตอนก่อสร้าง โดยสาย 16 นั้นจะวิ่งเป็นเส้นขนานจากเหนือลงใต้คู่กับสาย 5
รถไฟใต้ดินสาย 4 มีเอกลักษณ์โดดเด่นคือ ผ่านสถานที่ทางด้านวัฒนธรรมหลายแห่ง เพราะฉะนั้น ทางการจึงสร้างกำแพงแห่งวัฒนธรรมที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่ตามสถานีสำคัญ 8 แห่ง เพื่อเติมแต่งบรรยากาศให้กับคนเดินทาง อย่างเช่น สถานีซีหยวน มีภาพวาดผนังในนาม "ภูเขาหมื่นปีของพระราชวังฤดูร้อน" โดยได้ใช้วิธีวาดภาพแบบเรียบง่ายแสดงให้เห็นถึงโครงสร้างหลักของพระราชวังฤดูร้อน รวมทั้งทะเลสาบ สิ่งก่อสร้างและภูเขา ส่วนสถานีหยวนหมิงหยวนมีรูปปั้นขนาดใหญ่ของ "ต้าสุ่ยฝ่า" ซึ่งเป็นอาคารก่อสร้างสำคัญในพระราชวังฤดูร้อนหยวนหมิงหยวน ที่สถานีมหาวิทยาลัยปักกิ่งมีสิ่งก่อสร้างที่เป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดของจีน สถานีหอสมุดแห่งชาติมีประเด็นเกี่ยวกับหนังสือ สถานีซีซื่อมีภาพวาดเพื่อรำลึกถึงเมืองเก่าของกรุงปักกิ่ง ส่วนสถานีสวนสัตว์มีภาพเกี่ยวกับสัตว์นานาชนิด พอถึงสถานีซวนอู่เหมินก็มีผลงานศิลปะเกี่ยวกับสินค้าและบริการยี่ห้อเก่าแก่และโบราณของปักกิ่ง เป็นต้น
24 สถานีของรถไฟใต้ดินสาย 4 คือ สถานีอันเหอเฉียวเป่ย สถานีเป่ยกงเหมิน สถานีซีหยวน สถานีหยวนหมิงหยวน สถานีประตูตะวันออกมหาวิทยาลัยปักกิ่ง สถานีจงกวนชุน สถานีไห่เตี้ยนหวงจวง สถานีมหาวิทยาลัยเหรินหมิน สถานีเว่ยกงชุน สถานีหอสมุดแห่งชาติ สถานีสวนสัตว์ สถานีซีเจ๋อเหมิน สถานีซินเจียโข่ว สถานีผิงอันหลี่ สถานีซีซื่อ สถานีซอยหลิงจิ้ง สถานีซีตัน สถานีซวนอู่เหมิน สถานีชั่ยเซ่อโข่ว สถานีเถาหรันถิง สถานีสถานีรถไฟทางใต้ สถานีหม่าเจียพู่ สถานีเจี่ยวเหมินซี และสถานีกงอี้ซีเฉียว
(Ton/Ping)
