ปรัชญาความสุขของคนไทย

       ไปท่องเที่ยวเมืองไทย โดยเฉพาะไปเที่ยวหัวเมืองนอก
กรุงเทพฯ บรรดานักท่องเที่ยวจะรู้สึกว่า คนไทยโอบอ้อมอารี
อัธยาศัยดีต่อแขก และเป็นคนจิตใจร่าเริงเบิกบาน   มีเสียงหัว
เราะชื่นมื่นตลอดเวลา   สำหรับสาเหตุที่ทำให้ร่าเริงชื่นมื่นนั้น
เราอาจจะไม่ค่อยเข้าใจ ที่จริง บุคลิกเบิกบานใจของคนไทย
นี้น่าศึกษาและเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
         ความเบิกบานชื่นมื่นตามบุญวาสนา ชอบยิ้มแต่กำเนิด
ของคนไทย     นอกจากได้รับอิทธิพลบ่มเพาะจากวัฒนธรรม
ประเพณีที่ดีงามเป็นเวลานมนานแล้ว ความเชื่อต่อชะตาและ
ธรรมชาติ ยิ่งจะเป็นสาเหตุสำคัญในการหล่อหลอมบุคลิกนี้
การอบรมให้รู้จักพอเพียงตามปรัชญาทางศาสนา มีอิทธิพล
ลึกซึ้งต่อทัศนะชื่นมื่นของคนไทย คนไทยชมชอบความก้าวหน้า
แต่ขณะเดียวกันก็จะคำนึงถึงความไม่ฝืนธรรมชาติ ไม่เป็นภัย
หรือมีผลกระทบต่อคนอื่น เพราะคนไทยเชื่อว่า ทุกอย่างต้อง
เป็นไปตามธรรมชาติ ซึ่งก็คือเป็นไปตามจิตวิญญาณ ศาสนา
ทำให้คนไทยเชื่อมั่นตลอดมาว่า ในจิตใต้สำนึกของมนุษย์เมื่อ
ตัดกิเลสแล้ว ก็ยังมีความศักดิ์สิทธิดั้งเดิมเหลืออยู่ หากมีคน
ในสังคมส่งเสริมเชิดชูความศักดิ์สิทธิ์ในจิตใต้สำนึกนี้มากขึ้น ก็
จะเป็นสังคมที่มีความรักมากขึ้น จากนั้นจะเกิดอิทธิพลระหว่าง

คนต่อคน     จะก่อตัวเป็นค่านิยมชีวิตที่เข้าใจกันโดยปราศจาก
วาจา       คนส่วนใหญ่จะมีการรับรู้พ้องกัน ด้วยเหตุนี้ เราจึงได้
ยินเสียงหัวเราะที่ธรรมชาติสมานฉันท์มากมายในประเทศไทย