ดังนั้น ในอาทิตย์ถัดมาผมจึงโทรนัดคุณพงศธร บำรุงภักดี พ่อครัวหนุ่มชาวอุดรธานี จากร้านอาหาร "เวรี่ สยาม" เพื่อมาพูดคุยกัน โดยผมเป็นฝ่ายบุกไปถึงร้านที่สาขาหลันเต่า เพราะด้วยภาระที่ต้องตระเตรียมอาหารให้ทันขายในเมื้อเที่ยง เราจึงมีเวลาสนทนากันเพียงไม่เกิน 2 ชั่วโมง และที่สำคัญผมจะได้มีโอกาสไปเห็นร้านอาหารไทยที่กรุงปักกิ่งด้วย

การสนทนาของเราเริ่มต้น หลังจากที่ผมดื่มชานมเย็นสูตรแบบไทยๆ แก้กระหายจากไอร้อนของกรุงปักกิ่งในเดือนกรกฎาคมไปแล้วครึ่งแก้ว

ทำงานในฐานะพ่อครัวมากี่ปีแล้ว

- ที่นี่เหรอครับ สำหรับที่นี่ก็จะ 3 ปีแล้ว บวกๆ จากบ้านเราแล้วก็ประมาณ 9 ปี

ตอนอยู่ที่เมืองไทยทำงานไหน

- ผมยืนหลักอยู่ที่ร้านริมโขง จังหวัดหนองคาย