ตอนที่ผมอำลาท่านทูตผู้ใจดีที่กรุณาอนุญาตให้ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมงานและฉลองเทศกาลสงกรานต์อย่างอบอุ่นและอิ่มหนำนั้น ฟ้าทางฝั่งตะวันตกกำลังเรื่อเรืองด้วยสีแดงอมชมพู ต้นไม้รายทางก็กำลังถูกความมืดกลืนกิน แต่เสียงลูกเหล็กกระทบกัน เสียงวาจาเยาะเย้ยคนแพ้ และเสียงหัวเราะยังดังอย่างชื่นมื่นไม่เลือนหาย ไฟในโรงยิมสว่างโร่ สาดส่องกลุ่มหนุ่มๆ ในชุดกางเกงขาสั้นกระโดดตบลูกขนไก่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย และหูแว่วได้ยินเสียงเพลงจังหวะดิสโก้เล็ดลอดออกมาจากโถงด้านหน้า

ทุกคนยังสนุกสนานในรูปแบบของตนไป พรุ่งนี้ฟ้าใหม่ก็จะคือปีใหม่ ที่มีสิ่งใหม่ๆ รออยู่ ไม่ว่าจะเป็นของคนลาว หรือคนไทย

ส่วนคนจีนที่สวมชุดทหารรักษาความสงบประจำอยู่หน้าสถานทูตยังคงไม่ไหวติง สายตาจ้องแน่วไปข้างหน้า ตรวจตราดูความเรียบร้อยไม่ขาดตกบกพร่อง เห็นแล้วก็เสียดายที่เขาไม่ได้มาร่วมสนุกฉลองสงกรานต์ด้วยกัน

ซึ่งก็ไม่แน่ว่า พวกเขาอาจทำตามหนย้าที่เท่านั้น โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้หลายประเทศในอาเซียนกำลังฉลองเทศกาลปีใหม่ และเทศกาลสงกรานต์กันอยู่

น้องซินซินสนุกสนานเล่นน้ำสงกรนาต์

หนุ่มชาวนักศึกษาลาวในปักกิ่ง

พัลลภ สามสี