ระบบเช่าจักรยานที่ทั้งทันสมัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

ระบบเช่าจักรยานแบบนี้สร้างสรรค์มาก เพราะให้ความสะดวกแก่ผู้ใช้มาก ซึ่งตอนแรกผมก็ว่าจะลองดู แต่ก็กลัวจะเสียปณิธานการเดิน จึงหันหลังให้เมื่อเข้าใจระบบแล้ว

เลยเที่ยงมาไม่นานท้องฟ้าก็มืดสลัว มีฝนโปรยปรายลงมา ทำให้อากาศเย็นลงฮวบฮาบ ผมจึงแวะเข้าร้านอาหารมุสลิมแห่งหนึ่ง สั่งข้าวผัดไข่และผัดเนื้อใส่พริกหยวก เวลาเดินทางผมเชื่อใจร้านอาหารมุสลิมาก เพราะชาวมุสลิมเป็นคนสะอาด ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าครัวของเขาก็ต้องเรี่ยมแร่แน่นอน ส่วนที่สั่งข้าวผัดนั้นเพราะการันตีความอร่อยได้ทุกที่ในโลกใบนี้

หลังฝนซาก็แวะเข้า "สวนป่าหินสิงโต" หรือ "ซื่อ จึ หลิง" ซึ่งเป็นหนึ่งในสวนของซูโจวที่เป็นมรดกโลก เนื่องจากว่าสวนแห่งนี้ขนาดกะทัดรัดจึงมีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก ก่อนเข้าผมก็เช็กเรตติ้งของสวนจากนักท่องเที่ยวสาวผมบลอนด์สองคนที่เพิ่งเดินออกมา พวกเธอบอกว่าคุ้นค่าเงินค่าบัตรผ่านประตูที่ 20 หยวนแน่นอน เพราะเทียบแล้วก็แค่ 2 ยูโรกว่าๆ เท่านั้น

สวนป่าหินหัวสิงโต "ซื่อ จึ หลิง" สวนมรดกโลกของซูโจว

สวนป่าหินสิงโตเต็มไปด้วยหินตามธรรมชาติมีลักษณะคล้ายกับหัวสิงโตกระจัดกระจายเต็มไปหมด มีห้องหับสลับซับซ้อน กลางบึงน้ำมีเรือหินสำหรับขุนนางเจ้าของบ้านนั่งชมวิว มีห้องนั่งชมหิมะ รอบสวนมีช่องทางเดินใต้ระเบียงชายคา ทุกมุมล้วนแตกต่างกัน มีภูเขาจำลองที่ก่อด้วยหินหลายรูปทรง และยังทำเป็นทางเดินลอด ทางเดินขึ้นลงลัดเลาะซอกซอนไปตามหมู่แมกไม้ มีอาคารสูงสองชั้นหลังหนึ่งซึ่งเปิดเป็นห้องนั่งจิบชาตกแต่งด้วยเครื่องเรือนโบราณทุกชิ้นในสไตล์ซูโจวขนานแท้ และยังเชื่อต่อไปกับอาคารที่เล่นระดับกับเนินเขา ซึ่งถูกซอยแบ่งแสดงงานผลงานศิลปะภาพวาดแบบท้องถิ่น

ผมเพลินเดินถ่ายรูปอยู่ที่นี่นานเกือบสามชั่วโมง หลงลืมไปว่ายังมีเป้าหมายสำคัญอีกแห่งหนึ่งที่ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องแวะไปเยี่ยมให้ได้ นั่นก็คือพิพิธภัณฑ์ซูโจวที่อยู่ถัดกันไปอีกไม่ไกล

แม้จะบ่ายคล้อยแล้วก็ตาม แต่นักท่องเที่ยวแบบหมู่คณะยังคงเดินตามไกด์เข้ามาไม่ขาดสาย โชคดีที่ผมสวนทางกับพวกเขา ไม่เช่นนั้นคงไม่ได้มีโอกาสชื่นชมการตกแต่งสวนอย่างสงบเงียบแน่นอน